ماه بيست و ششم

دوست داشتم يه عالمه ماهي بكشم اما امان از بي سرعتي

هميشه يه اتفاقاتي توي زندگي آدما پيش مياد كه مي فهمه كاراي خدا بي حكمت نيست

گاهي رفتن ها صلاحي‌ست كه بايد فقط نگاه كرد و با دست تكان دادن برايش آرزوي موفقيت كرد

****

بهار نزديك است

اما امسال تو در دياري دور ،شكوفه مي‌كني

كه طعم ميوه‌ات

براي از زمستان زدگان ِ فاصله

ممنوعه است

*********

دلتنگی‌ام را به کی بگويم وقتی نيستی؟

تا کجا راه بروم تا تمام شوم؟

مثل يک جاده...

نيستی که!

من هم عادت نمی‌کنم