ماه صد وبیست و نهم

من از تمام ِ درک ِ علاقه ی تو،
از تمام ِ حس ِ خواهش ِ یک من،
من از دریایی ِ مدهوش ِ فانوس ِ دریایی ِ غرق شده؛
من کابوس های ِ شیرین ِ تو،
من یک من ِ همیشه با تو
تو از تمام ِ حس ِ علاقه ی من بی زار،
از تمام ِ درک ِ خواهش ِ من عاجز،
بی تفاوت،
یخ،
تو از فراری ِ زندان های عاشقانه های نوشته های ِ من،
تو آرزوی ِ رانده شدن از ذهن ِ من؛
عذاب های مذمنی برای ِ از خودگذشتگی ِ خنده دار ِ یک کودک
از هر چه آبنبات چوبی